Dennis Diender
Full Trimix opleiding
Na een aantal jaren van veel duiken en het behalen van diverse brevetten, werd ik alsmaar meer enthousiaster naar het diepe duiken (lees technisch duiken). Helaas stond ik een beetje stil in de omgeving waar ik me bevond. Ik geef een aantal jaren les bij een duikvereniging in Kampen. Het blijft voornamelijk om het recreatieve duiken. Ook geweldig mooi, maar op een gegeven moment wilde ik meer.
Samen met Bram zijn wij gaan pionieren in het technische duiken. Dit hebben wij gedaan door middel van veel lezen en veel “snuffelen” op het WWW.
Wij besloten om wat materiaal aan te schaffen zoals een wing met de daarbij horende dubbels en een stage. Dit leek heel wat aan de waterkant, bij ons in de omgeving dan, maar we moesten er natuurlijk wel mee weten om te gaan. Zo hebben wij behoorlijk wat duiken samen gemaakt, en we dachten het behoorlijk onder de knie te hebben.
Maar, het werd ook tijd voor een goede bijpassende opleiding. In 2007 ben ik na zoeken terecht gekomen bij Jos en Robin. Na een goed intake gesprek via telefoon, werd het goede gevoel bevestigd. DiveWise is geen supermarkt vereniging.
De eerste stap was het Normoxic Brevet en het sleutelen aan de configuratie. Helaas moest Bram afhaken om gezondheidsredenen, maar ik ben wel verder gegaan. Na het afronden van de buitenwatersessies werd het tijd voor het echte werk; twee duiken naar 50 meter in Vinkeveen.
Dit vond ik persoonlijk wel vrij spannend, maar alles liep volgens plan en Normoxic was in de pocket!
Wat nu?? Nou DiveWise heeft een leuk leden bestand, en inmiddels had ik al wel een paar mensen leren kennen, dus het werd tijd om ervaring op te doen. Lekker veel duiken, en ik mocht behoorlijk wat leuke diepe Normoxic duikjes maken in o.a Hemmoor in 2007.
Begin 2008 belde Jos mij op of ik misschien trek had in de opleiding Full Trimix. Ik had hier al wel eens over gesproken met Tjerk en Jeroen, dus niet praten maar doen! Dus zoals gezegd weer opnieuw de boeken in en op naar Beuningen.
Na de theorie de confined en de buitenwatersessies. Helaas was het voor mij snel einde oefening. Druk thuis en ziekte gooide roet in het eten. Met Italie in het vooruitzicht leek het mij verstandig om de stekker eruit te trekken. Als je serieuze duiken wilt gaan maken, moet je ook serieus zijn in de gezondheid van jezelf maar bovenal ook die van het team. Met andere woorden, je moet voor de volle honderd procent gefocused zijn. Dit was ik toen niet.
Hoe vervelend ook, dit jaar hing Jos weer aan de telefoon. Of ik nog wilde afronden…Natuurlijk wilde ik dat.
Samen met Chris en Jan zijn we opnieuw begonnen met de opleiding. Chris kende ik nog van vorig jaar maar die ook helaas moest stoppen. Het is ook de perfecte manier om op elkaar in te spelen. We moesten als team in het begin wel een beetje aan elkaar wennen, maar naar een aantal duiken in de Groen Heuvels en de Beldert, hadden we allemaal de neuzen in de juiste richting. Namelijk naar beneden….
De twee duiken in Vinkeveen hadden we inmiddels ook gemaakt, dus het werd tijd voor Chepstow. Wat een super omgeving; De plas waar de duiken gepland stonden voor 70 meter zag er ook super uit.
De eerste duik naar 70 was vrij spannend voor ons, al is het maar een stukje dieper dan de 50 of 60 meter waar we ons lekker voelen, toch ging er wel een gezonde spanning door onze hoofden. De tweede duik was dit gevoel al een stuk minder, maar toch blijf je ervan bewust dat dit best een behoorlijk stukkie naar beneden is.
De duiken gingen lekker, de decostops waren heerlijk te doen in het mooie heldere water en een heerlijke versnapering voor onder water verzorgd door Robin in de vorm van Caprisonne.
Na het beëindigen van de tweede 70m duik mochten we onze beloning in ontvangst nemen, namelijk het brevet. Chepstow was een Super trip. Bedankt!!
Jos en Robin zijn in mijn ogen een zeer professionele gasten. Die heel veel voor de cursisten over hebben, en daarvoor bereid zijn veel tijd te spenderen. Ze geven goede adviezen, en kritiek daar waar nodig. Ik heb zeer genoten van de opleidingen en heb enorm veel geleerd de afgelopen jaren. Ik ben bang dat de dorst nog niet gelest is. Groeten en tot aan de waterkant.
Dennis Diender
<- terug naar overzicht |